خداوند در آیه 59 سوره نساء به اطاعت بی قید و شرط از رسول و افرادی با عنوان «اولی الأمر» دستور داده است. یکی از سوالهای مفسران و متکلمان فریقین، تبیین مفهوم و مراد از «اولی الأمر» و مصداقیابی آن است. فهم درست از این عنوان و مصداق آن، متکی بر فهم دقیق از معنای واژه «الأمر» و موارد استعمال آن در قرآن است. در این مقاله برای یافتن حقیقت معنای «الأمر» به بررسی کاربرد واژه «امر» در قرآن پرداخته و به کمک قرائن درون متنی سیاق، واژگان همنشین و ساختارهای مشابه در قرآن و نیز برخی مؤیدات روایی، معنای «اولی الأمر» را یافته و تبیین نمودیم. شیوه پژوهش در این مقاله، تحلیلی و تطبیقی است و به روش کتابخانهای دادهها گردآوری و مورد ازریابی و داوری قرار میگرید. یافته اساسی تحقیق این است که، امری که اولی الأمر با آن مرتبط هستند «امری الهی» است که در لسان قرآن از آن به «روح» یاد میشود که امامان با آن «امر» و «روح» مردمان را هدایت میکنند.